Kieta Nuij

Sinds 1984 ben ik werkzaam als beeldhouwer. Aanvankelijk werkte ik voornamelijk in klei, sinds ruim 35 jaar maak ik beelden in brons. 

Mijn sculpturen  hebben een heel eigen beeldtaal, waarbij vorm, textuur en patines in een spannend evenwicht zijn. 

De vormen zijn niet voorbedacht, maar dienen zich aan tijdens het scheppingsproces in mijn atelier. Ze manifesteren zich in mijn innerlijk en daaraan parallel in het materiaal waar ik mee werk. Tot het moment, dat binnen en buiten samenvallen en het beeld zich laat kennen. 

Zo komt in mijn werk het innerlijk in beeld. Het onzichtbare maakt zich zichtbaar. Het wordt tastbaar, aanraakbaar, maar niet aaibaar. Er is verstilde beweging, gratie en schoonheid, maar ook spanning en worsteling en onontkoombare vergankelijkheid. De ziel krijgt gestalte. 

De mensfiguren zijn de dragers. Zij brengen de ziel de wereld in, brengen hem aan het licht.