Els van der Glas
Mijn liefde voor dieren – en in het bijzonder voor het paard – vormt tot op de dag van vandaag mijn grootste inspiratiebron. Hun schoonheid, kracht en kwetsbaarheid blijven mij raken en vormen telkens weer een aanleiding tot nieuw werk.
Een beeldend leven – over mijn werk
Al op jonge leeftijd raakte ik gefascineerd door bronzen beelden. In Artis ging mijn aandacht niet alleen uit naar de dieren, maar ook naar de kunstwerken die tussen het groen stonden. Latere bezoeken aan Sonsbeek, Middelheim en het Kröller-Müller Museum versterkten die fascinatie en zetten mij ertoe aan zelf aan de slag te gaan. Zo ontstonden mijn eerste beelden: liggende Watusi-stieren en merries met veulens, geboetseerd in dieprode, zelfhardende klei.
Een beeldend leven volgde. Onder begeleiding van Eric Boot ontwikkelde ik een stevige theoretische en kunstzinnige basis.
Mijn liefde voor dieren – en in het bijzonder voor het paard – vormt tot op de dag van vandaag mijn grootste inspiratiebron. Hun schoonheid, kracht en kwetsbaarheid blijven mij raken en vormen telkens weer een aanleiding tot nieuw werk.
Bij elk beeld, hoe klein ook, zoek ik naar mijn handschrift. Ik voer de voortdurende strijd tussen af en onaf, maar bovenal zoek ik naar de expressie die recht doet aan het verbeelde. Hoewel ik realistisch werk, ontstaat mijn toets vaak intuïtief, wat mijn beelden een levendige en persoonlijke uitstraling geeft.
